વીજ થૈને એમ તારું દૂરથી ચમકી જવું…

The fond over Gujarati literature is increasing overwhelmingly in me. Posting some of the good one's from a well known Gujarati writer Pragya Vashi:

વીજ થૈને એમ તારું દૂરથી ચમકી જવું…

આભ ગોરંભે ચડી અથડાય છે વરસાદમાં
ને ધરાનાં ચીર પણ ધોવાય છે વરસાદમાં

કેમ એની આંખમાં શ્રાવણ વહે વૈશાખમાં?
રેશમી અલગાવ અહીં પોંખાય છે વરસાદમાં

વીજ થૈને એમ તારું દૂરથી ચમકી જવું
તોય મન તો દાઝવા લોભાય છે વરસાદમાં

લાગણી ટહૂકે ભીની આ સગપણોના આભમાં
તો ય કોયલ ભીતરે મુંઝાય છે વરસાદમાં

પ્રેમની સિતાર જ્યાં મલ્હારતી સૂનકારમાં
એક દરિયો આંખમાં છલકાય છે વરસાદમાં

એક છત્તર હોય તોયે કેમ એ આઘા રહ્યા ?
કોરી કોરી આ ક્ષણો વરતાય છે વરસાદમાં

ચોતરફ વરસાદ બસ, વરસાદ મૂશળધાર ને
બેઉ કાંઠે જિંદગી ધોવાય છે વરસાદમાં

-પ્રજ્ઞા વશી

This one is a beautiful romantic poem which builds a correlation of Rain with Love and Lightening, Life, Precious and priceless moments, Feelings and Loneliness....

સમજ

Another one in Gujarati. Lately I've been falling in love very much over my mother tongue and just loving like anything to put down what ever strikes the spikes of my mind. This one just came out of a casual chat with a good net friend:

કોઈને કશુજ નહિ સમજાવાનું, જેને જે સમજવું હોઈ તે સમજે,
અને સમજાવા છતાં લોકો એજ સમજશે જે તેમને સમજવું હશે,
એટલે સમજ ની સમજ મા આપની સમજ ના બગાડવી......!!

First post in Gujarati

Have been away from this for a while, just coming up with my first post in Gujarati. It's just a thought which came to mind while enjoying sleeping on the terrace during the summers (what most of the Amdavadi's love to do.)

ઉનાળા ની રાત ને ઊંઘવાને ધાબુ
મધમધતો પવન ને આભ નું ઓઢણું
થાક ની હઠ ને ઊંઘ ની વાટ
મન નો ઉશ્કેરાટ ને નિશા ની નિરાંત
વિચારો ના વમળ ને અર્ધજાગ્રત આભાસ
એકલવાયું તન ને મન ને મસ્તી
સ્વપ્નો નું સર્જન ને આશાઓનું નું ઉન્માદ
એમનું આવું ને મન ને છનછેડવું
પક્ષીઓ નો કલરવ ને પરોઢ નું આગમન
ફરી એજ સવાર ને કામ ની ઝાકળ ઝંઝટ......